فرزند بیشتر زندگی سخت تر اما شیرین تر

این تیتری که برای مطلبم گذاشتم رو بهش ایمان دارم .

ما متولدین سال 60 خیلی چیزها یادمونه که دیگران یادشون نیست. کلاسهای 40 نفر به بالا و میزهای 3 نفره و مدارس 2 شیفته و خانواده های پرجمعیت و غیره..... اما یه هو چی شد که ورق برگشت و یه هویی به جایی رسیدیم که الان مدارس تک شیفته با کلاسهای 20 نفره و... داریم . جامعه به کدوم سمت رفت واقعا؟

 کی مسوول  این کار بود؟ کی باعث تغییر فرهنگ شد؟ چرا کم بچه بودن یه نوع کلاس شد؟ اونم تو جامعه ای که تعداد بچه ها خودش افتخار بود. چرا به جایی رسیدیم که خانم 30 ساله ما اصلا و ابدا فکر بچه دار شدن نیست و اصلا حاضر نیست زندگی دو نفره ارومش رو از دست بده یا کارش رو رها کنه یا قید اندام زیباش رو بزنه؟ چرا ارزش ها عوض شدن؟ ما داریم به کدوم سمت میریم؟ راحت طلبی؟ بله راحت طلبی. مگه خدا نمیگه این دنیا پر از سختیه؟ مگه روایت نداریم که دنیا در سختی پیچیده شده؟ پس ما دنبال کدوم راحتی داریم میگردیم؟ دنبال راحتی که وجود نداره؟ بله این تفکر اصلا اسلامی نیست . هیچ کجای دین ما تشویق به تنبلی نشدیم . این تفکر مال ما نیست . یهود بیکار ننشسته. تو یه برحه از زمان میشد که بریزن و اونطور فلسطین رو اشغال کنن و مسلمون ها رو آواره کنن اما در رابطه با ما این جواب نمیداد. هزار تا برنامه بلند مدت برای ما ترتیب دادن که یکیش همین بود . کم کردن نسل بچه شیعه ها. راه انداختن وهابیت. که دشمن شیعه هستن و مال و جان و ناموس و خون شیعه رو حلال میدونن. و.......چیز دیگه. که اینجا مجال بحث نیست . الحق و الانصاف هم خوب کار کردن . برگردین یه نگاه به خودتون و جامعه بکنین. حتی تو قشر مذهبی های ما هم این افکار ریشه دوانده.

البته انکار نمیکنم که تو مدت زمان کوتاهی بین سالهای 60 تا 70 ضروری بود که این سیاست اجزا بشه. جنگ بود و منابع کم شده بود و کشور ذخایر مالی نداشت و ... و از عهده هزینه ها بر نمی اومد .اما بعدش دیگه باید سیاست عوض میشد که از لطف مسوولان نشد و اتفاقا بیشتر دامن زده شد...

جوون های قانع و کم خرج 57 که صبح تا شب یه تیکه نون میخوردن و تا شب تو خیابون ها داد میزدن تا به هدفشون برسن الان نسلی شدن که برای خودشون و بچه اشون بهترین زندگی و رفاه کامل رو میخوان. دیگه خبری از اون روحیه قناعت پیشه گی نیست. کجا اون زمان مایکروفر و ماشین طرفشویی و مبلمان آنچنانی و ... بود و اصلا جوون ها خونه مستقل نداشتن ولی خداییش زندگی ها پر از خوشی وآرامش نبود؟

خدا این مسیر رو انتهاش رو به خیر کنه. جامعه پیر شد. رفاه زده شد. تجمل پرست شد. پرتوقع شد.کارد به استخوان رسید . به جایی رسید مقتدامون سید علی مجبور شد که حرف بزنه. انتقاد کنه و ترغیب کنه ما جوون ها رو تا جایی که به عروس 40 روزه توصیه کردن بچه بیاره.

وظیفه ما چیه؟چرا به خودمون برنمیگردیم؟ چرا مواضعمون رو رها نمیکنیم ؟ چرا تن به سختی نمیدیم؟ از سختی بچه دار شدن فرار میکنیم و خدا ما رو به سختی اقسردگی و ناآرومی و هزار چیز دیگه مبتلا میکنه...بله این رسم دنیاست یا خودت رو بسختی بنداز یا به سختی میندازنت. یاکم بخور یا مجبورت میکنن کم بخوری مثلا با یه سرطان معده. یا اسراف نکن یا ازت میگیرن و فقیر میشی  و... مصداق ها هم فراوونه.

یا سختی توام با شیرینی رو بچش یا....

خدایا کمکون کن که تابع ولی فقیهون باشیم در همه حال. نایب امام زمان رو تنها نگداریم.

*آیا میدانید؟

_____________________________________

امسال ورودی اول ابتدایی آمار شیعه و سنی در کشور برابر بوده؟

این یعنی تا چند سال دیگه آمار شیعه به حد اقل میرسه.

آیا میدونید که وهابی ها در مناطق جنوبی کشور ملزم هستن به داشتن 60 بچه؟ فکر کنید هر مرد 4 زن و 60 بچه؟؟؟؟؟؟!!!!!!!( تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

و این رو هم میدونید که وهابی شدن یک سنی به راحتی آب خوردنه؟

*توصیه نوشت:

______________________________________

حتما فیلم سلمان رو که از سیمای قم پخش شد در برنامه قبل افطار ببینید . داستان یک وهابی.

*پی نوشت:

______________________________________

خیلی آسیب های دیگه توی ذهنم بود که واقعا مجال نوشتن نداشتم.

آثار مخرب تک فرزندی. افسردگی و تنها موندن بچه هامون در آینده. پرتوقع بار اومدن بچه هاو هزااااااااار چیز دیگه